Ustalono, że fuzje między masywnymi galaktykami mogą zmieniać ich morfologię, zwiększać procesy gwiazdotwórcze, a nawet wywoływać wybuchy gwiazd.
Źródło: The Astrophysical Journal (2024). DOI: 10.3847/1538-4357/ad2f2d
Ze względu na słabe studnie potencjału grawitacyjnego galaktyk karłowatych, ich rozkład oraz gęstość formowania się gwiazd są łatwiej podatne na wpływy fuzji i ujemne sprzężenie zwrotne gwiazd. Jednakże, ograniczenia obserwacyjne sprawiają, że badania nad zderzającymi się galaktykami karłowatymi są rzadsze.
Wykorzystując dane z projektu Next Generation Virgo Cluster Survey, ZHANG Lanyue z Obserwatorium Yunnan Chińskiej Akademii Nauk i jej współpracownicy przeanalizowali ogony pływowe galaktyki karłowatej VCC 322 powstałe w wyniku fuzji. Wyniki badań zostały opublikowane w czasopiśmie The Astrophysical Journal.
Naukowcy określili metaliczność i wiek ogonów pływowych na podstawie koloru i dopasowania modeli populacji pojedynczych gwiazd. Dopasowanie izofot wykazało skręcenie izofotyczne wewnątrz sąsiedniej karłowatej galaktyki eliptycznej VCC 319, co sugeruje, że ta galaktyka również została dotknięta połączeniem.
Opierając się na danych spektralnych dopasowanych do informacji o populacji gwiazd i tempie formowania się gwiazd, naukowcy odkryli, że VCC 322 doświadczyła niedawnego procesu gwiazdotwórczego, choć w niskim tempie. Porównując VCC 322 z innymi gwiazdotwórczymi galaktykami karłowatymi pod względem masy neutralnego wodoru i tempa formowania się gwiazd, zidentyfikowano tłumienie procesów gwiazdotwórczych.
Co więcej, porównując stosunki strumieni linii emisyjnych uzyskanych z danych spektralnych z modelami wstrząsów, naukowcy zasugerowali, że w VCC 322 występują wstrząsy generowane w wyniku fuzji/interakcji, które podgrzewają gaz i w ten sposób hamują powstawanie gwiazd.
Opracowanie:
Agnieszka Nowak
Źródło:
CAS
