Tajemniczy obiekt odkryty w pasie głównym planetoid w 2021 roku został uznany przez naukowca PSI za kometę pasa głównego.
Komety Pasa głównego o obiekty znajdujące się w pasie planetoid między Marsem a Jowiszem – a nie w zimnym zewnętrznym Układzie Słonecznym, gdzie zwykle oczekuje się lodowych ciał. Mają one właściwości podobne do komet, takie jak warkocze rozciągające się od Słońca, ponieważ ciepło słoneczne odparowuje ich lód. Zostały one odkryte po raz pierwszy w 2006 roku na Uniwersytecie Hawajskim przez Henry’ego Hsieha, starszego naukowca z Instytutu Nauk Planetarnych i jego ówczesnego promotora, Davida Jewitta.
Komety Pasa głównego należą do większej grupy obiektów Układu Słonecznego znanych jako aktywne planetoidy, które wyglądają jak komety, ale mają orbity podobne do planetoid w ciepłym wewnętrznym Układzie Słonecznym. Ta większa grupa obejmuje obiekty, których obłoki i warkocze składają się z pyłu wyrzucanego po zderzeniu lub podczas szybkiej rotacji, a nie tylko te, które wyrzucają pył z odparowanego lodu. Zarówno komety pasa głównego, jak i aktywne planetoidy są nadal stosunkowo rzadkie, ale naukowcy odkrywają je coraz częściej.
Hsieh i jego koledzy dwukrotnie obserwowali aktywną planetoidę 456P/PANSTARRS za pomocą Magellan Baade Telescope i Lowell Discovery Telescope w październiku 2024 roku, aby ustalić jej status jako 14. potwierdzonej komety pasa głównego. Swoje odkrycie opublikowali w czasopiśmie Research Notes of the American Astronomical Society.
Ten obiekt nie jest tylko planetoidą, która doświadczyła jednorazowego zdarzenia, które spowodowało, że wykazała aktywność, ale jest z natury aktywnym, lodowym ciałem podobnym do innych komet z zewnątrz Układu Słonecznego – powiedział Hsieh.
Jeżeli aktywność 456P/PANSTARRS wynikałaby z czegoś innego niż parowanie lodu, wówczas można by oczekiwać, że jej warkocz pojawi się tylko raz losowo, a nie wielokrotnie, gdy będzie blisko Słońca. Z drugiej strony, lodowy obiekt nagrzewa się za każdym razem, gdy zbliża się do Słońca, a odparowany lód ciągnie za sobą pył. Gdy obiekt oddala się od Słońca i ochładza, aktywność ustaje.
Obserwacje powtarzających się wyrzutów pyłu podczas bliskich podejść w pobliżu Słońca uważa się obecnie za najlepszy i najbardziej niezawodny sposób identyfikacji komet pasa głównego.
Wciąż znanych jest bardzo niewiele potwierdzonych komet pasa głównego – powiedział Hsieh. Chcemy zwiększyć ich populację, abyśmy mogli uzyskać jaśniejsze pojęcie o ich szerszych właściwościach – takich jak na przykład ich rozmiary, czas trwania aktywności i rozmieszczenie w pasie planetoid – aby można je było lepiej wykorzystać do śledzenia lodu w Układzie Słonecznym w ogóle.
Opracowanie:
Agnieszka Nowak
Źródło:
PSI
